نرخ شکستگی خود به خودی شیشه‌های سکوریتی حدود سه در هزار است.با بهبود کیفیت زیرلایه شیشه، این میزان تمایل به کاهش دارد.به طور کلی، "شکستگی خود به خودی" به شکستن شیشه بدون نیروی خارجی اشاره دارد که اغلب منجر به سقوط خرده های شیشه از ارتفاعات بالا می شود و خطر قابل توجهی را به همراه دارد.
عوامل موثر بر شکستن خود به خود در شیشه های سکوریت
شکستن خود به خود در شیشه سکوریت را می توان به عوامل خارجی و داخلی نسبت داد.
عوامل خارجی منجر به شکستگی شیشه:
1.لبه ها و شرایط سطح:خراشیدگی، خوردگی سطح، ترک یا ترکیدگی لبه های سطح شیشه می تواند باعث ایجاد استرس شود که ممکن است منجر به شکستگی خود به خود شود.
2.شکاف با قاب ها:شکاف های کوچک یا تماس مستقیم بین شیشه و قاب، به ویژه در هنگام نور شدید خورشید، که در آن ضرایب انبساط مختلف شیشه و فلز می تواند استرس ایجاد کند و باعث فشرده شدن گوشه های شیشه یا ایجاد استرس حرارتی موقت شود که منجر به شکستگی شیشه می شود.بنابراین، نصب دقیق، از جمله آب بندی مناسب لاستیکی و قرار دادن شیشه افقی، بسیار مهم است.
3.حفاری یا حفاری:شیشه های سکوریتی که تحت سوراخ کاری یا اریب قرار می گیرند بیشتر در معرض شکستگی خود به خود هستند.شیشه سکوریت شده با کیفیت برای کاهش این خطر تحت پرداخت لبه قرار می گیرد.
4.فشار باد:در مناطق مستعد بادهای شدید یا در ساختمان های بلند، طراحی ناکافی برای تحمل فشار باد می تواند منجر به شکستگی خود به خود در طول طوفان شود.
عوامل داخلی موثر در شکستگی شیشه:
1.عیوب قابل مشاهده:سنگ‌ها، ناخالصی‌ها یا حباب‌های درون شیشه می‌توانند باعث توزیع ناهموار تنش شوند و منجر به شکستگی خود به خود شوند.
2.عیوب ساختاری نامرئی شیشهناخالصی‌های بیش از حد سولفید نیکل (NIS) همچنین می‌تواند باعث خود تخریبی شیشه‌های سکوریت شود زیرا وجود ناخالصی‌های سولفید نیکل می‌تواند منجر به افزایش تنش داخلی در شیشه شود و باعث شکستگی خود به خود شود.سولفید نیکل در دو فاز کریستالی (فاز دمای بالا α-NiS، فاز دمای پایین β-NiS) وجود دارد.
در کوره تمپر، در دماهای بسیار بالاتر از دمای انتقال فاز (379 درجه سانتیگراد)، تمام سولفید نیکل به فاز با دمای بالا α-NiS تبدیل می شود.شیشه به سرعت از دمای بالا خنک می‌شود و α-NiS زمانی را ندارد که به β-NiS تبدیل شود و در شیشه یخ زده یخ بزند.هنگامی که شیشه سکوریت در خانه مشتری نصب می شود، از قبل در دمای اتاق است و α-NiS به تدریج به β-NiS تبدیل می شود و باعث افزایش حجم 2.38٪ می شود.
پس از اینکه شیشه تحت تعدیل قرار گرفت، سطح تنش فشاری ایجاد می کند، در حالی که فضای داخلی تنش کششی را نشان می دهد.این دو نیرو در تعادل هستند، اما انبساط حجمی ناشی از انتقال فاز سولفید نیکل در حین تمپر کردن، تنش کششی قابل توجهی در مناطق اطراف ایجاد می کند.
اگر این سولفید نیکل در وسط شیشه باشد، ترکیب این دو تنش می تواند باعث خود تخریبی شیشه سکوریت شود.
اگر سولفید نیکل روی سطح شیشه در ناحیه تنش فشاری باشد، شیشه سکوریت شده خود تخریب نمی‌شود، اما استحکام شیشه سکوریت کاهش می‌یابد.
به طور کلی، برای شیشه های سکوریت شده با تنش فشاری سطحی 100 مگاپاسکال، یک سولفید نیکل با قطر بیشتر از 0.06 باعث خود تخریبی و غیره می شود.بنابراین، انتخاب یک تولید کننده خوب شیشه خام و فرآیند ساخت شیشه بسیار مهم است.
راه حل های پیشگیرانه برای شکستن خود به خودی در شیشه سکوریت
1.یک تولید کننده شیشه معتبر را انتخاب کنید:فرمول‌های شیشه، فرآیندهای شکل‌دهی و تجهیزات تمپرینگ می‌توانند در میان کارخانه‌های شیشه شناور متفاوت باشند.برای کاهش خطر شکستگی خود به خود، یک سازنده قابل اعتماد را انتخاب کنید.
2.مدیریت اندازه شیشه:قطعات شیشه‌ای بزرگ‌تر و شیشه‌های ضخیم‌تر نرخ شکستگی خود به خودی بیشتری دارند.در هنگام انتخاب شیشه به این عوامل توجه داشته باشید.
3.شیشه نیمه سکوریت را در نظر بگیرید:شیشه نیمه سرد، با کاهش تنش داخلی، می تواند خطر شکستگی خود به خود را به حداقل برساند.
4.استرس یکنواخت را انتخاب کنید:شیشه ای با توزیع تنش یکنواخت و سطوح صاف انتخاب کنید، زیرا تنش ناهموار به طور قابل توجهی خطر شکستگی خود به خود را افزایش می دهد.
5.تست خیساندن حرارتی:شیشه سکوریت را به آزمایش خیساندن حرارتی بپردازید، جایی که شیشه برای تسریع انتقال فاز NiS گرم می شود.این اجازه می دهد تا شکستگی خود به خودی احتمالی در یک محیط کنترل شده رخ دهد و خطر پس از نصب را کاهش دهد.
6.شیشه Low-NiS را انتخاب کنید:شیشه های بسیار شفاف را انتخاب کنید، زیرا حاوی ناخالصی های کمتری مانند NiS است که خطر شکستگی خود به خود را کاهش می دهد.
7.استفاده از فیلم ایمنی:روی سطح بیرونی شیشه یک فیلم ضد انفجار نصب کنید تا در صورت شکستن خود به خود از ریزش خرده شیشه جلوگیری کنید.فیلم های ضخیم تر مانند 12mil برای محافظت بهتر توصیه می شود.
